Ik sta een fretje aan insulinomen te opereren als mijn assistente Kimmy verontwaardigd de operatiekamer binnen komt. Ze heeft net een telefoontje gehad van mijn collega dierenarts Karin Siereveld. Ik moet zo snel mogelijk iemand gaan bellen want er dreigt een fretje acuut te worden geeuthanaseert. De fret zou mogelijk hondsdolheid hebben omdat hij gevonden is en de vindster in het gezicht heeft gebeten. Er mag geen tijd verloren want de dierenarts is al met de dodelijke spuit onderweg. Enigszins beduust reageer ik: “Rabiës (hondsdolheid)?? Dat komt toch in Nederland niet voor, alleen bij vleermuizen”.