Xantha een 5-jarig vrouwtje leefde altijd al alleen bij Pieter, een snelle yup in de financiële wereld. Pieter werkt veel en woont alleen. Hij heeft geen vrouw of vriendin want daar heeft hij geen tijd voor. Om toch niet helemaal alleen te zijn heeft hij zich jaren geleden een fretje aangeschaft: Xantha. Hij heeft zijn hele huis dusdanig ingericht dat Xantha de beschikking heeft over zijn gehele appartement en daar mag ze altijd los lopen. Xantha maakte goed gebruik van deze ruimte en is regelmatig op ontdekkingstocht. Als Pieter 's avond thuis komt, soms heel laat dan is ze niet bij hem weg te slaan want die afleiding is toch wel erg leuk. Pieter kan erg genieten van haar speelse gedrag en heeft haar ondermeer geleerd om bierdopjes te apporteren.
Pieter is erg gesteld geraakt op Xantha en verzorgt haar goed. Op een gegeven moment merkte hij dat ze wat magerder werd. Hij schreef dat in eerste instantie aan de wisseling van de seizoenen toe want ze bleef speels en maakte zeker geen zieke indruk. Maar uiteindelijk maakte hij zich toch wat ongerust. Het bakje brokjes was steeds minder leeg en er lagen vaak veel kruimeltjes in en rond het bakje. Hij besloot met Xantha een bezoekje aan de dierenarts bij hem in de buurt te brengen. Die keek haar grondig na maar kon niets vinden. Ze kreeg een vitamine spuit en wat Hill’s A/D blikvoer om aan te sterken.
Het stelde Pieter enigszins gerust. Van het blikvoer moest Xantha in eerste instantie niets weten maar nadat Pieter vanalles had geprobeerd (warm maken, van een lepeltje voeren, van de vinger voeren, met een spuitje in de bek ingeven) was ze uiteindelijk toch te overtuigen dat het lekker was en at ze het steeds beter. Ze kwam weer aan. Ze at steeds beter van het A/D voer en liet er haar brokjes voor staan. Dat vond Pieter niet zo heel erg want het maakte hem niet uit wat ze at als ze maar at. Maar na een paar maanden begon ze weer af te vallen en merkte hij af en toe dat ze wat starend voor zich uit zat te kijken. Pieter vertrouwde het niet en maakte dit keer een afspraak op de Frettenkliniek.
Ik kende Xantha al langer, want 1x per jaar kwam Pieter met haar voor de enting en een algehele gezondheids check-up. Behalve een behandeling voor oormijt had ik gelukkig nog niet veel voor haar hoeven doen. De klacht waar ze nu mee kwam was erg vaag: afvallen ondanks A/D blikvoer eten. Op zich wel een ernstige klacht want A/D blikvoer is krachtvoer en ze zou er eigenlijk “moddervet” van moeten worden. Nog voordat ik de patiënt heb onderzocht schieten me al gelijk allerlei mogelijkheden door het hoofd als ik de omstandigheden weet waaronder het diertje leeft en wat de klachten zijn. Daar het fretje niet in een groep leeft is een Helicobacter maagontsteking minder waarschijnlijk. Gezien de leeftijd zou ze last kunnen hebben van een laag bloedsuiker door insulinomen. Dat zou ook goed bij haar klachten kunnen passen. Een bloedonderzoek zou waarschijnlijk zeker nuttig zijn om te doen bij dit patientje. Ook is het belangrijk bij deze patientjes de buik goed door te voelen op verdikkingen of pijnlijkheden.
Ze was inderdaad 50 gram afgevallen vergeleken met het jaar daarvoor toen ze rond dezelfde tijd bij me was. Ik pakte haar rond de nek om haar op te tillen en voelde het aanspannen van de nekspieren. Oei, daar had ik kennelijk een pijnlijke plek te pakken. De oren waren redelijk schoon, geen oormijt.Er zat wat aanslag op de kiezen maar dat is niet zo verwonderlijk met het zachte voer dat ze al een tijdje at. Ik probeerde haar bekje te openen maar dat lukte me niet. Ze hield haar kaken stijf op elkaar. Dat is vreemd want meestal lukt me dat goed. Ik zette haar weer neer en pakte haar voor nader onderzoek in haar nekvel. Ze stribbelde heftig tegen. Pieter schrok ervan en deelde mee dat hij haar nooit zo in het nekvel pakte……en bedoelde eigenlijk dat ik dat ook niet moest doen. Ik pakte haar wat lager in het nekvel en dat ging beter. Aandachtig onderzocht ik Xantha. Nergens kon ik iets vreemds vinden. Ik ging weer terug naar de kennelijk pijnlijke zone van nek en kop. Haar hals kon ik alle kanten op bewegen. Haar bullae onder haar oren waren echter erg pijnlijk, ze piepte er zelfs van. Dat was kennelijk de reden dat ik haar moeilijk in het nekvel kon pakken, dan trekt de huid daar immers strak omheen. Ik besloot eerst nader bloedonderzoek te doen.
Uit het bloedonderzoek kwam niet veel naar voren. Haar bloedsuiker was goed dus insulinomen waren niet haar probleem. Haar ontstekingscellen waren wel wat aan de hoge kant maar dat zegt niet veel over de oorzaak. Ik besloot een röntgenfoto van haar kop en hals te maken. Dat gaf duidelijkheid. Op de röntgenfoto was een heftige botreactie zichtbaar in en om de bullae tympanica (het bot rond het middenoor). Dit was haar probleem. Xantha had een ernstige chronische middenoorontsteking. Lang niet altijd is de diagnose zo duidelijk te stellen als bij Xantha. Vaak heb ik slechts een vermoeden op grond van de symptomen bij het diertje. Deze fretten hebben moeite met het eten van harde brokjes of met harde gedeelten van de prooidieren. Dit komt omdat het kaakgewricht vlakbij het pijnlijke middenoor zit. Ze kruimelen ook vaak met hun brokjes en laten gedeeltes weer uit de bek vallen. Ze “rommelen” met eten. De bek gaat moeilijk open en ze zijn erg pijnlijk met rond de nek of als ze in het nekvel worden gepakt. Doordat ze slecht eten vallen ze af.
Het probleem is lastig te behandelen. Soms helpt het als ik een kuur antibiotica en oordruppels geef. Maar in het stadium waarin Xantha zit is de prognose dubieus. Zachte voeding helpt meestal om het eten gemakkelijker te maken. Er zijn nog wat nieuwe behandelingen die ik aan het uitproberen ben. Belangrijk is in ieder geval om het probleem te voorkomen. Naar mijn idee is het belangrijk om geen oormijt te hebben bij je fretje, Koop een fretje bij een fokker die absoluut oormijt vrij is, zodat ze niet als pup al van die schadelijke beestjes in hun gehoorgang en bij hun kwetsbare trommelvlies hebben rondlopen. Kijk uit met contact met andere fretten waarvan je niet zeker bent of ze oormijt vrij zijn. Geef voor en na een bezoek aan bijvoorbeeld een pension een pipet Stronghold tegen oormijt. Oormijt is waarschijnlijk een belangrijke factor in het ontstaan van dit probleem.
Met Xantha gaat het nu redelijk goed. Ze reageert gelukkig redelijk goed op de behandeling. Ze moet op zacht voer blijven. De eigenaar weet nu wat er met haar aan de hand is en komt met haar zodra hij ziet dat het weer minder gaat. Wie weet heb ik dan weer nieuwe mogelijkheden tot behandeling ter beschikking.